หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2554

พาลูกเที่ยว

          เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ลูกสาวคนเล็กของผมชวนครอบครัวของเราให้ไปเที่ยวกันที่ดรีมเวิลด์ จังหวัดปทุมธานี ความจริงแล้วเค้าบอกผมมาหลายสัปดาห์แล้ว ความที่ไม่ค่อยว่าง เนื่องจากเดือนมีนาคม เป็นเดือนที่จะต้องสะสางงานให้หมด จนทบความรบเร้าของลูกไม่ไหวเพราะลูกบอกว่าเค้าไปเที่ยวกันเป็นครอบครัวรวมทั้งครอบครัวของเพื่อนๆด้วย ก็เลยไปครับ
          ผมเคยไปสถานที่แห่งนี้เมื่อประมาณ พ.ศ.2545 คงจะได้ จำได้ว่าครั้งนั้นพานักเรียนไปเที่ยวแล้วก็ไม่ได้ไปนานแล้ว ไปเห็นอีกครั้ง ก็ตามประสาคนแก่แหละครับ เห็นเครื่องเล่นของเด็กสมัยนี้แล้ว ยอมรับเลยครับว่าน่ากลัว สมัยก่อนเรา นั่งชิงช้าสวรรค์ หรือ ฝึกกระโดดหอว่าน่ากลัวแล้วนะครับ พอเจอเครื่องเล่นเดี๋ยวนี้ ผมว่าน่ากลัวกว่าหลายเท่า และคนที่กลัวความสูงแบบผม คงไม่มีโอกาสได้เล่นแน่นอน ผมจึงไม่แปลกใจครับที่เห็นเด็กสมัยนี้มีความกล้าอย่างมาก ในการที่จะทำอะไร ก็ขนาดเครื่องเล่นน่ากลัวแบบนั้นเขายังไม่กลัวกันเลย พูดถึงความกล้าของเด็กสมัยนี้แล้ว มองไปอีกทีก็นับเป็นเรื่องที่ดีครับ ถ้าได้รับการดูแลเอาใจใส่จากผู้ปกครองและครูบาอาจารย์แต่ถ้าความกล้าเหล่านี้ขาดเราะป้องกันที่ดี ขาดคนประคับประคองให้เป็นไปในทางที่ถูกละก็ ผมว่าน่ากลัวนะครับ ...หรือท่านว่าไง












วันอังคารที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2554

เด็กหญิงสตางค์



          เมื่อคืนวันที่ 7 มีนาคม 2554 ผมนั่งดูรายการจันทร์พันดาว โจ๊ะพรึม พรึม ทางสถานีโทรทัศน์กองทัพบกช่อง  7 ถ้าจำไม่ผิดน่าจะช่วงเวลาประมาณ 22.00 น. ประมาณนี้แหละครับ จริงๆแล้วผมไม่ค่อยได้ดูรายการนี้เท่าไหร่นัก เนื่องจากก่อนที่รายการนี้จะปรับเปลี่ยนรูปแบบ ก็เป็นรายการประเภทวาไรตี้ ที่พบเห็นอยู่ทั่วๆไปนี้แหละครับ เมื่อสัปดาห์ก่อนนี้ ผมได้บังเอิญดูรายการนี้ (เนื่องจากไม่รู้จะดูรายการอะไร) ความที่ผมเป็นคนที่ชอบดูรายการโทรทัศน์มาก ทุกคืนผมจะเปิดโทรทัศน์ ดูและตั้งเวลาปิดไว้ ผมจะหลับก่อนที่จะถึงเวลาที่ตั้งไว้เสมอ


           ผมได้เห็นน้องสตางค์ มาประกวดร้องเพลงเป็นครั้งแรก เพื่อหาเงินรักษาคุณพ่อที่ป่วยเป็นโรคไต เสียงร้องของน้องก็ฟังดูดีนะครับ แต่ที่ดูดีกว่า คือความตั้งใจของลูกอายุไม่ถึง 10 ขวบ ที่ต้องการหาเงินเพื่อรักษาคุณพ่อ ทุกครั้งที่ดูน้องสตางค์ร้องเพลง ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ผมจะชวนภรรยาและลูกๆที่บ้าน บ้านเรารวมกันมีโทรศัพท์ 4 หมายเลข เราโหวดให้น้องสตางค์ทุกครั้ง เสียงร้องของน้องสตางค์ในความรู้สึกของผมมันสะอาดหมดจดด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ของน้องสตางค์ บ้านเรามีความสุขที่ได้มีส่วนช่วยให้น้องสตางค์ผ่านเข้ารอบไปในแต่ละครั้งแม้เป็นเพียงการช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย คุ่แข่งของน้องสตางค์ก็ดีนะครับ และมีความจำเป็นที่แตกต่างกัน ที่ต่างกันก็เพียงนิดเดียวเท่านั้นแหละครับ คือน้องเค้าร้องเพลงเพื่อยืดชีวิตของคุณพ่อให้อยู่เป็นขวัญและกำลังใจให้ครอบครัวของเข้าให้นานที่สุดที่ที่จะมีแรงและกำลังจะทำได้ ครั้งหน้าช่วยกันเชียร์น้องเค้าอีกนะครับ